In het midden van de 19e eeuw werd een beeldje van de Heilige Maagd van Smarten, spaans: Virgen de los Dolores, geschonken aan de parochie van San Joaquín. De schenking bepaalde dat het beeldje op de berg van Fasnia geplaatst moest worden. Op die berg werd het beeld in eerste instantie in een muur met een nis  geplaatst. Iedereen die later vanuit Fasnia of Agache de berg opkwam om naar het beeld te kijken bracht ook een steen mee waardoor langzaam deze kleine ermita voor de muur ontstond. Een leuke bezienswaardigheid.

Dit zijn de resten van een in 1796 gebouwde kerk die nu ook nog bekend staat als de oude kerk van Fasnia. De ligging direct naast de Barranco de Joaquin zorgde voor voortdurende waterschade. In 1817 werd de structuur van het gebouw op meerdere plaatsen hersteld en werd het uitgebreid met een sacristie. Opnieuw, in 1826, zorgde een overstroming voor een precaire situatie en iets later storten enkele muren in.

Het charmante dorpje Los Roques ontleent zijn naam een de twee rotsen die het dorp overheersen. De rots op het land heet El Roque de Dentro (de rots binnen) en de rots in zee heet El Roque de Fuera (de rots buiten). Westelijk van El Roque de Dentro ligt Playa Los Roques en oostelijk daarvan ligt Playa El Abrigo. Bij Playa los Roques is een kleine boulevard met aan het einde de bouwvallige Ermita de San Roque. 

Deze door natuurlijk geweld gevormde boog boven de baranco La Linde is meer dan 50 meter lang en bijna 20 meter hoog maar is boven de rivierbedding zelfs tientallen meters hoog. Het bestaat uit een basaltsoort, één van de hardste en meest erosiebestendige natuursteensoorten. Het is mogelijk om de boog te belopen en onderdoor te lopen. Vlakbij zijn prachtige bergwanden te zien met prisma-vormige kolommen.

Deze hermitage was in de wijk Fasniero de Zara heel lang de enige plaats van aanbidding. De oorsprong van het kerkje zijn de drie kruizen links van het gebouw. Dat is een Calvario (Golgotha) uit de 18e eeuw dat langs de kruisweg staat die in de heilige week voor Pasen gebruikt werd om te bidden. In 1909 is men begonnen met het kleine en eenvoudige kerkgebouw met egaal witte muren en blankgelakt hout. De daklijn en het torentje hebben een bijzondere vormgeving alsof er een boek opengeslagen is.

De parochiekerk van Fasnia zou in de 19e eeuw ontstaan zijn uit de resten van de 17e eeuwse ermita maar heeft halverwege de vorige eeuw haar huidge uiterlijk gekregen. Het heeft verschillende hervormingen ondergaan na de verwoesting van een deel van de kerk door een brand of door de storm in 1918. (De bronnen spreken elkaat tegen). Op een afbeelding van voor die tijd zijn alleen het schip en twee kleine zijkapellen van de huidige kerk te zien. De huidige zijbeuken en de toren zijn van latere datum.

Dit rustige strand van zwart zand is ongeveer 40 meter breed en 230 meter lang en het ligt direct aan de open zee waardoor er hoge golven voor kunnen komen die iets verder luidruchtig op de rotsen stukslaan. Het strand heeft geen voorzieningen en geen badmeester. Iets voor het strand is een kleine strandbar. Bij de ingang van het strand is ook een kleine parkeerplaats.