Dit huis werd gebouwd aan het einde van de 16e eeuw,  en bekleed met blauw metselwerk in 1.776,  Het is een mengeling van  barokke en neoklassieke bouwstijlen, met een bijzonder monumentale deuropening, uitgehouwen in steen. Ingelijst tussen de kolommen kunt u het wapenschild van de familie Grimon zien.  Dat waren aristocraten met een grote politieke, economische en culturele macht.

Dit in 1593 gebouwde huis heeft nog vrijwel het zelfde interieur en structuur als het bij de bouw had. Na de recente restauratie is het weer in z´n oude glorie hersteld toen de familie Lercaro er nog woonde. Het rijkelijk versierde houtwerk is de moeite waard om aandachtig te bekijken. Volgens een oude legende waart de geest van Catalina Lercaro er nog rond die liever zelfmoord pleegde dan voor het gemak te trouwen.

Dit oude en voorname, geel gestucte huis, heeft een contrastrijke wijnrode natuursteensoort voor de raamomlijstingen en de ornamentale delen. Centraal in de niet-symatrische gevel staat een opvallend middenresaliet in de rode kleur waarin halve zuilen een balkon en een driehoekig timpaan steunen. De centrale patio is relatief eenvoudig met een kleine tuin en een water reservoir in het midden. Het huis werd van 1624 tot 1631 gebouwd voor Diego de Alvarado Bracamonte.

Deze vrij zuivere barokke gevel uit 1681 staat voor een veel ouder gebouw. Het is van natuursteen gemaakt met een groot aantal ornamenten en (dubbele) zuilen. Op de eerste verdieping zijn 5 balkonnetjes te zien met dubbele deuren daarachter. Daarboven zijn kleine driehoekige frontons te zien die weer gedragen worden door enkele of dubbele zuiltjes. In de daklijsten zijn waterspuwers aangebracht. 

De architect Mariano Estanga ontwierp dit tussen 1908 en 1909 gebouwde eclectische huis. Het is een fantasierijke combinatie van een groot aantal bouwstijlen. Van destijds moderne ijzeren raamconstructies tot romaanse bogen en renaissance elementen. Boven het gebouw steekt een torentje uit dat een 18e eeuwse copie van een frans rorentje lijkt. Toch oogt het geheel harmonieus en vriendelijk. Momenteel is het lokale casino in het gebouw gevestigd.

Casa del Beato Padre Anchieta is één van de oudste huizen van La Laguna al wekt de neoklassieke gevel niet die indruk. De eerste bouwdelen dateren uit het begin van de 16e eeuw. Het grootste deel is gebouwd door Diego Benítez de Anchieta en dateert uit de 17e eeuw terwijl de gevels in 1905 aangepast zijn aan de toenmalig mode. In de 19e en 20e eeuw werd het interieur ook aangepast, maar er zijn nog onderdelen uit de 16e en 17e eeuw zijn te zien.

Het huis van kolonel Matías Franco de Castilla is wellicht het breedste huis van de stad. De buitenkant is relatief eenvoudig met stuc en houten kozijnen maar heeft in de 18e eeuw een deuromlijsting gekregen in een rococo stijl waarin het familiewapen is opgenomen. Daarboven is een religieuze afbeelding in marmer geplaatst. Die gaat over de Onbevlekte Ontvangenis met daarnaast S. Juan Evangelista en S. Judas Tadeo. Na een brand in 1964 is het interieur voor een deel verloren gegaan en iets te enthousiast gemoderniseerd.

Dit oude gebouw staat bekend als Casa del Corregidor omdat koningklijke toezichthouders er hun verblijf hadden. Het huis is nooit veranderd en ziet er nog hetzelfde uit als tijdens de bouw tussen 1540 en 1546. Het heeft een vrij eenvoudig uiterlijk met slechts in het midden een monumentale entree. Die is gemaakt van een zachte rode steensoort met zuilen, kapitelen en lijstwerk. Links, rechts en boven de ingang zijn de wapens aangbracht van Karel de vijfde, de corregidor en Tenerife.

Op de plek waar dit huis nu staat stond eeuwenlang het Alhóndiga, het huis waar een gemeenschap van boeren hun granen en andere waren bewaarden. Pas aan het begin van de 18e eeuw werd er een woning gevestigd die in de 19e eeuw voorzien werd van een driehoekig fronton. het gebouw is in de loop der eeuwen gebruikt als magazijn, gevangenis, school en rechtbank van de stad La Laguna. Een poging om het als theater te gebruiken is niet doorgegaan. Op dit moment is het een onderdeel van het stadhuis.

Dit één van de weinige voorname huizen in La Laguna die over een, voor Tenerife, zo kenmerkende balkon beschikt. De bouw is begonnen in 1657 en het huis was klaar in 1664. Nadien zijn er geen wezenlijke veranderingen aan het huis geweest. Het is gevormd rondom een centrale U-vormige binnenplaats met gallerijen aan drie zijden. Opmerkelijk is dat de ingang van het huis niet in de as van het huis ligt maar aan de linkerzijde. Dat heeft te maken met een onderkeldering aan de rechterzijde.

Het huis Riquel is een iets minder breed huis dat met donker hout en opvallende rode stenen gedecoreerd is. In het midden is er een resaliet dat bekroond word door een golvend fronton met twee kleine bol-vormige pinakeltjes. Daaronder is het familiewapen van de bouwer te zien. In de middenpartij zijn de (lage) toegangsdeur en een venster opgenomen. Op alle centrale bouw elementen is een zelfde versiering aangebracht in de vorm van een vierkante kopspijker.

Met een L-vormige plattegrond is dit gebouw iets anders dan de meeste voorname huizen. De patio is daardoor ook kleiner en minder "voornaam". Het werd in 1733 gebouwd door de Sociëteit van Jezus door pater Gómez als opleidingscentrum. De gevel heeft links en rechts donkere hoekstenen en in het midden bevindt zich een monumentale ingangspartij met een hele eenvoudige omlijsting. Het origineel is nooit in ere hersteld. Er boven is een gespleten barok fronton aangebracht met twee pinakels en een wapen.

Casa Linares heeft een gevel waarin de pakhuisfunctie in kelders goed te zien is aan de twee kelderramen op het straat niveau. Er zijn dus 4 verdiepingen te zien. Het huis ernaast heeft ook een pakhuisfunctie maar dan op de begane grond. Casa Linares is een smal huis met indrukwekende toegangsdeuren aan de straatkant en grote ramen op de belangrijkste (1ste) verdieping. Er is een kleine binnen plaats waarin een wenteltrap verwerkt is die ook aansluit op de tussenverdiepingen.